Dzieci adoptowane w starszym wieku są narażone na wysokie ryzyko wystąpienia problemów behawioralnych i cierpienia emocjonalnego. Jedną z potrzeb terapii jest poznanie skutków wczesnej traumy, straty i żalu – bolesnych aspektów adopcji. Ostatnie badania mózgu wykazały niszczycielskie, długoterminowe skutki wczesnych urazów, a trwające prace dotyczą tego, jak dzieci radzą sobie z emocjami i wyrażają żałobę. Wiele dzieci adoptowanych doświadcza pewnego rodzaju traumy rozwojowej, ponieważ są oddzielone od członków rodziny, którzy nie zmarli. Terapeuta wyszkolony w żałobie i stracie może pomóc rodzinom pokonywać trudne ścieżki krzyżujących się strat i pomóc im zrozumieć, że złość zakrywa ból. Im dłużej gniew dziecka nie jest leczony, tym dłużej dziecko żyje z głębokim bólem napędzającym gniew.